De lumbale wervelkolom is het meest vatbaar voor stress, omdat deze wordt beïnvloed door het hele lichaamsgewicht. Bovendien is hij erg mobiel.
Als het wervelkorset niet voldoende ontwikkeld is, neemt de druk op de tussenwervelschijven meerdere keren toe. Ze zijn namelijk verantwoordelijk voor de mobiliteit en flexibiliteit van de rug.
Osteochondrose van de lage rug, die om verschillende redenen optreedt, is een vrij veel voorkomende ziekte van het bewegingsapparaat.
Het ontwikkelt zich geleidelijk en een persoon let misschien gewoon niet op de eerste tekenen. Het vereist echter een serieuze behandeling.
Hoe de ziekte zich ontwikkelt en de oorzaken ervan
In de onderrug zijn het heiligbeen en de borstwervel met elkaar verbonden. Er zijn veel factoren die lumbale osteochondrose veroorzaken. Het belangrijkste wordt beschouwd als onjuist en overmatige belasting van de rug.
Tijdens het ziekteproces worden glycoproteïnen afgebroken, waardoor het bindweefsel van de gewrichten wordt aangetast en elastisch wordt. Het tast de bot- en kraakbeenstructuren van de wervelkolom aan.
De tussenwervelschijven bevatten een gelachtige substantie die opdroogt bij lumbale aandoeningen. Ze zijn uitgeput, daarna worden ze plat. Hierdoor verliest de wervelkolom zijn afschrijvingsfunctie, komen de segmenten naar elkaar toe en worden de zenuwwortels en bloedvaten geklemd.
Tegelijkertijd barst de vezelige ring en kan deze in sommige gevallen scheuren, wat leidt tot de vorming van een hernia. Dit alles veroorzaakt zwelling, lage rugpijn.
Het gespierde frame beschermt de wervelkolom tegen negatieve invloeden en is verantwoordelijk voor een juiste houding. Problemen met hem kunnen ook leiden tot de ontwikkeling van osteochondrose in de lumbale wervelkolom.
Er zijn nog andere redenen voor het ontstaan van de ziekte:
- Aangeboren veranderingen, losse schijfstructuur.
- Stressvolle toestand.
- Infectieziekten in bot- en kraakbeenweefsel.
- Onhandige schoenen.
- Rugletsel.
- Ontsteking van de gewrichten.
Lifestyle, beroep, leeftijd zijn hier ook belangrijk. De maximale belasting van de wervelkolom vindt plaats in de zittende positie. Daarom lopen mensen die het grootste deel van hun tijd zittend doorbrengen risico.
Dit kunnen kantoorpersoneel zijn, chauffeurs. Lage fysieke activiteit is ook niet de beste manier om de lumbale wervelkolom te beïnvloeden. Als gevolg hiervan wordt het bewegingsapparaat zwakker.
Een belangrijke rol wordt gespeeld door de invloed op de wervelkolom, en vooral de onderrug, gewichtheffen. Dit komt door beroepen zoals een lader, bouwvakker, ober of professionele atleet, dat wil zeggen mensen die voortdurend last hebben van stress op hun rug.
Osteochondrose kan ook optreden tijdens de zwangerschap bij vrouwen. Als er een kromming van de wervelkolom is, leidt een verhoogde druk op de lumbale wervelkolom en een ongelijke gewichtsverdeling ook tot ziekte.
Op dezelfde manier beïnvloedt het het optreden van osteochondrose en platvoeten. De voetboog verliest zijn functie en alle belasting tijdens het lopen gaat naar de wervelkolom. Overgewicht speelt ook een negatieve rol. De ziekte kan een complicatie zijn na osteomyelitis, tuberculose.
Ongunstige factoren bij lumbale osteochondrose zijn ook onjuiste slaappatronen, voeding, verstoorde stofwisselingsprocessen in het lichaam of ziekten van inwendige organen:
- maagdarmkanaal en lever;
- klein bekken;
- centraal zenuwstelsel.
Mensen van verschillende leeftijden zijn vatbaar voor de ziekte.
Symptomen van lumbale osteochondrose
Een van de eerste manifestaties is meestal pijn en ongemak in de lumbale wervelkolom. Tegelijkertijd kan het moeilijk zijn om de grote teen te buigen, te draaien, te buigen. Soms is er een gevoel van kou of, omgekeerd, een branderig gevoel in de rug.
In de regel treden symptomen op na lichamelijke inspanning, onderkoeling of langdurig in een ongemakkelijke houding. Ze gaan vaak weg na een korte rustperiode. In de acute fase kunnen ze het karakter van een spit hebben en verergeren door beweging, hoesten, niezen.
Spierspasmen in de rug staan een persoon niet toe om een positie in te nemen, wat zal leiden tot meer pijn, dit gebeurt reflexief. Naast deze symptomen zijn er de volgende symptomen:
- Vermoeidheid en zwakte.
- Meer zweten.
- Slaapstoornissen.
- Spataderen.
- Tintelend gevoel en pijn in de ledematen.
- Overtreding van peesreflexen.
Door spasmen kunnen de benen bevriezen, evenals snavelachtige groei en afname van de hoogte van de schijven.
De heupzenuw, die wordt gevormd door de sacrale wortels van het ruggenmerg, kan ook last hebben van osteochondrose van de onderrug. Dit manifesteert zich door pijn die naar het been straalt of zwelling.
Als de slagaders of vaten worden samengedrukt, wordt dit gekenmerkt door verlies van gevoeligheid, maar de pijnen zijn mild. Ze zijn gelokaliseerd in de onderrug, reageren in de heupen, billen. Het pijnsyndroom verschilt ook in het tijdstip van optreden. Pijnlijke gevoelens verschijnen meestal 's ochtends, na verloop van tijd kunnen ze permanent worden en niet afhankelijk van beweging.
Complicaties van osteochondrose van de lumbale wervelkolom
De instabiliteit van de schijven en het feit dat ze de wervelkolom niet fixeren, leidt tot een verplaatsing van de lumbale wervelkolom. Dit heeft ook invloed op het werk van interne organen. Osteochondrose wordt gecompliceerd door problemen in het urogenitale systeem, een gevoel van ongemak in het niergebied.
Bij vrouwen zijn onregelmatige menstruaties mogelijk, bij mannen problemen in het genitale gebied. Een ander symptoom van de ziekte is een schilferende en droge huid in de getroffen gebieden.
Als u de behandeling van osteochondrose niet behandelt, kan dit leiden tot een herseninfarct en andere onaangename gevolgen. Uitsteeksel van schijven is mogelijk wanneer ze uitrekken en de grenzen van de wervels overschrijden. Kraakbeenatrofie manifesteert zich ook. Gedurende deze periode kan de pijn afnemen door de groei van botweefsel.
Spondyloartrose wordt soms geïsoleerd als een vorm van osteochondrose, maar vaker wordt het als een complicatie ervan beschouwd. Hiermee worden botstekachtige gezwellen gevormd op de wervelkolom. Ze zijn gelokaliseerd, pijn is aanwezig in de lumbale regio en verspreidt zich niet naar andere delen van het lichaam.
Een ander gevolg is voetparese. In de onderrug ontstaan onaangename sensaties, die zich verspreiden naar het gebied onder de knie en verder, wat een disfunctie van het enkelgewricht veroorzaakt. Al deze factoren kunnen bijdragen aan een handicap.
Diagnostics osteochondrose van de lumbale wervelkolom
Er zijn verschillende soorten onderzoeken die een arts kan voorschrijven voor symptomen van lumbale osteochondrose:
- Gewone röntgenfoto (spondylografie), die de toestand van elke wervel afzonderlijk, tussenwervelschijven en botkanalen laat zien.
- Myelografie is een complexer type diagnose. Om dit uit te voeren, wordt een kleurende vloeistof in het wervelkanaal geïnjecteerd. Het helpt om hernia's te vinden.
- Een vergelijkbare procedure is discografie, maar daarmee wordt vloeistof in de tussenwervelschijf geïnjecteerd.
- Pneumomyelografie. Hier wordt lucht gebruikt in plaats van vloeistof.
Computertomografie kan compressie van de zenuwwortels detecteren, scheuren van de schijfcontour. Voor ernstigere gevallen kan een MRI worden voorgeschreven.
Ziektebehandelingsmethoden
Het belangrijkste is om op tijd een arts te raadplegen en de behandeling serieus te nemen. Voor herstel moet u zich inspannen en om terugval te voorkomen, moet u zich bezighouden met preventie. Lumbale therapie is een alomvattende benadering. Hier is het doel niet alleen om de ontwikkeling van de ziekte te stoppen en de symptomen te verlichten, maar ook om de wervelkolom in de juiste positie te brengen.
De specialist schrijft medicijnen meestal voor met pijnstillende en ontstekingsremmende middelen: NSAID's, pijnstillers. Spierverslappers worden ook gebruikt. Ze zijn gericht op het elimineren van spasmen en ongemak als gevolg van verhoogde spierspanning.
Vasodilatatoren voorkomen congestie en verbeteren de bloedcirculatie. Vitaminen en mineralen geven kracht aan botten, ligamenten en pezen en helpen vocht uit het lichaam te verwijderen. Ze worden vaak voorgeschreven aan oudere mensen.
Chondroprotectors worden ook gebruikt voor behandeling, die destructieve processen in het kraakbeenweefsel stoppen en de regeneratie helpen. Geneesmiddelen worden oraal, per injectie of rectaal toegediend.
Paravertebrale blokkades worden gebruikt om pijn snel te verlichten wanneer het medicijn in het getroffen gebied wordt geïnjecteerd. Maar artsen proberen ze niet vaak te gebruiken. Het lichaam went er geleidelijk aan en de effectiviteit van de impact neemt af. Bovendien kunnen bij blokkade spieren atrofiëren op de plaats waar het medicijn wordt geïnjecteerd.
Het behandelingscomplex omvat ook oefentherapie. Het verbetert de beweeglijkheid van de wervelkolom en versterkt de spieren. Therapeutische oefeningen moeten door een specialist worden gekozen, ze worden vaak voorgeschreven na verlichting van een acute aandoening. De belasting wordt geleidelijk verhoogd om geen verergering uit te lokken. Ook wordt gymnastiek gebruikt als de patiënt lange tijd een korset heeft gedragen.
Een belangrijk onderdeel van de behandeling is massage. Het is gericht op het ontspannen, verlichten van pijn en spasmen. De procedure vermindert de spierstijfheid en heeft een goed effect op de lymfecirculatie in de weefsels rond de lumbale regio.
Fysiotherapeutische behandelingsmethoden worden ook gebruikt. Om het gewenste effect te verkrijgen, moeten ze regelmatig worden uitgevoerd. Blootstelling aan ultraviolette stralen, elimineert spasmen, pijn beïnvloedt de bloedcirculatie. Lasertherapie verbetert de conditie van de ruggengraatwortels door de invloed van helium-neon-stralers. Ruggengraat strekken wordt ook gebruikt, evenals de volgende methoden:
- amplipulse;
- fonoforese;
- diadynamische stromen.
Fysiotherapie heeft echter ook contra-indicaties - dit zijn oncologische ziekten, ziekten van het centrale zenuwstelsel. De belangrijkste taak van al deze maatregelen is om de lumbale wervelkolom terug te brengen naar de juiste anatomische positie. In de regel duurt de cursus gemiddeld 2 - 3 maanden, maar het hangt allemaal af van het specifieke geval.
Operaties voor osteochondrose van de onderrug
Meestal wordt een operatie gebruikt voor complicaties, zoals een hernia. Diskectomie wordt uitgevoerd, dat wil zeggen dat de beschadigde schijf wordt verwijderd. Microchirurgie en endoscopie zijn minder traumatisch voor de patiënt en de risico's op complicaties zijn minimaal.
Bij een dergelijke ingreep worden speciale buizenexpanders met een kleine diameter gebruikt. Hierdoor worden spieren en ligamenten niet beschadigd. Gemiddeld duurt de procedure ongeveer een uur.
De revalidatieperiode duurt korter dan na een disctomie. Maar hier is de hulp van de patiënt belangrijk, die alle voorschriften van de neurochirurg strikt moet volgen.
Aanvullende behandelings- en preventiemaatregelen
Correctie van levensstijl en gewoonten is de eerste stap bij de behandeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom. Rust en een zacht regime zijn belangrijk bij therapie. Het is beter om het bed uit te rusten met een orthopedisch matras en kussen, het is goed om een speciale roller onder de nek te plaatsen. Vermijd langdurig in één positie te zijn, onderkoeling. Abrupt opstaan is niet wenselijk.
Soms wordt een speciaal fixatiekorset aanbevolen. Het houdt je rug in de juiste positie, maar niet alle experts keuren het langdurig dragen ervan goed. Dit kan leiden tot spieratrofie in de wervelkolom. Meestal wordt het gebruikt tijdens een verergering van de ziekte. Korsetmodellen zijn niet universeel en in elk geval mag alleen een arts een accessoire selecteren.
Naast de behandeling is het belangrijk om een aantal maatregelen te volgen die een arts kan aanbevelen. Dit is het normaliseren van het gewicht, goede voeding is hier handig. Het is beter om zware en vette voedingsmiddelen uit de voeding te schrappen of de consumptie ervan te verminderen.
Voor osteochondrose van de lumbale wervelkolom is het raadzaam om dergelijke producten te weigeren:
- Koolzuurhoudende dranken.
- Zout en suiker.
- Koffie en kruiden.
- Alcohol.
Het is goed om in het dieet te introduceren: zeevis, plantaardige oliën, zuivelproducten, groenten, fruit en kruiden. Vlees in gelei, gelei, waaronder gelatine, zal nuttig zijn. Het is het beste om voedsel te stomen.
Lopen, zwemmen is ook goed voor de wervelkolom, het zal handig zijn om je houding te volgen. Dit zijn noodzakelijke maatregelen na het einde van de behandeling om herhaling van osteochondrose te voorkomen.
Folkmedicijnen en alternatieve methoden
Zalven, kompressen zijn gemaakt van plantaardig materiaal om pijn en ontstekingen te verlichten. Wordt vaak gebruikt voor het malen van tinctuur van rode peper. Vloeibare zalf kan worden gemaakt van mosterdpoeder, kamferalcohol en eiwit. Het wordt 's nachts aangebracht.
Ze maken kompressen met honing en aloë of koolbladeren, gebruik hiervoor en een afkooksel van klisblaadjes. Baden met naalden zijn handig.
Er zijn ook alternatieve behandelingsopties:
- hirudotherapie (gebruik van bloedzuigers);
- handmatige en vacuümtherapie;
- acupunctuur.
Al deze middelen kunnen het beste worden aangewend na overleg met de behandelende arts.
Zelfmedicatie of het negeren van de symptomen van osteochondrose van de lumbale wervelkolom kan leiden tot ernstigere aandoeningen van de wervelkolom. Begin daarom niet met een aandoening, want hoe eerder u met de behandeling begint, hoe sneller en gemakkelijker het zal zijn om het probleem op te lossen.